113   OAN DE MAEN 

         wòrden: G.Knop   wiiz  : Guter Mond (oost in D)

 

 1 Stille maen, do steest so fredich, tusken jongstiid wolken yn,

    Bist so restig en toch fiel ik, dat ik nerges frede fyn.

    Treurig folgj’ik, host oer ’t wetter, trekst dyn jechte wei,

    O what waes it libben better ku ‘k dy folgje op dyn wei.

 

 2 Stille maen, dy wol ik`t sizze, wirom`t eareme hort sò slacht.

    En wiroan mei bitter kleagjen, `k tinke mot by dei en nacht,

    Stille maen, do meist it witte, hwat`k gyn minsk fertêlle sol,

    W'rom yn d'eagen trinnen sitte, en it hort is bòstend fol.

 

 3 Fierfort yn it heage Noarden, leit in lân, rongom yn sè,

    As ik tink oan lân en minsken, docht it hort my toch sò wè.

    Want dut lân ynt heage Noarden,   mei syn minsken, fry en froom,

    Och, myn hort kan`t amper fetsje, onder fremde hearskers koom.

 

 4 Fremde flach waeit nû fan mesten, op de âlde trouwe Toer,

    Wir`k eak sjoch fan aest nei`t Westen, `t hele eilân waeit hy oer,

    Yn de haven, fremde schippen, fremde minsken op it strân,

    Fremde tael fan fremde lippen, klinkt nû oer ús Schylgerlân.

 

 5 Stille maen, toch steest do fredich, tusken jongstiidwolken yn.

    Wiste, dat toch al it fremde, sol ferstûe yn de wyn ?

    Stille maen, joch my dyn frede, frede en rest ynt bang gemoed,

    Jit do op myn stille bede, fest fertrouwen yn myn bloed.

        

          ***************

Geluidsfragment